زندگی ما به‌واسطه‌ی کووید-19 دگرگون شده است. برای بسیاری از ما، بلاتکلیفی (شک و تردید) همراه با نگرانی‌ها و سوالات بی‌شمار، وضعیتی سخت و غیر قابل تحمل و البته غافلگیر کننده ایجاد کرده است.

یک سوال کلیدی وجود دارد: چند نفر به‌ علت کووید 19 می‌میرند؟ نیاز به این داده‌ها در بحبوحه‌‌ی همه‌گیری ضروری است. با این حال، حتی زمانی‌ که دیگر ویروس یک تهدید به شمار نیاید، ما هرگز به‌طور کامل نخواهیم دانست که چند نفر به‌‌علت آن [ کووید-19] از دنیا رفته‌اند.

اسکاپ(ESCAP) در تلاش است تا آمارهای رسمی در آسیا و اقیانوسیه را بهبود بخشد. حمایت از کشورها برای اطمینان از ثبت آمارهای رسمی بر‌پایه‌ی مستندات قانونی برای تولید آمارهای حیاتی ولادت، مرگ و دلایل مرگ از جمله تمهیدات است.

چگونه علت‎های مرگ افراد در گذشته را ثبت کنیم؟

وقتی مرگی رخ ‎می‌دهد، پزشک علت مرگ را با تکمیل گواهی پزشکی رسمی بین‌المللی علت مرگ (MCCD)، تایید می‌کند و پس از آن [گواهی علت مرگ] به ثبت احوال گزارش می‌شود. اطلاعاتی تکمیلی از قبیل سن، جنسیت و موقعیت جغرافیایی برای درک این‎که چه‌ کسی به کدام بیماری مبتلا می‎شود، بسیار مهم است.

در زمان شیوع بیماری، نظام‌های مراقبت و نظارت بهداشتی، به نیازهای سیستم پاسخی سریع می‌دهند و آمار مرگ و میر را نسبت به حالت معمول بهتر گزارش می‌دهند.

نظام‎های مراقبت کارآمد و توجه متمرکز بر یک بیماری نوظهور، فرصت آزمون و تشخیص برای گزارش دقیق مرگ‌های ناشی از شیوع بیماری را افزایش می‌دهد. با این حال سرعت انتقال ویروس فعلی فراتر از آن است که بتوان از این مزایای نظام‌های مراقبتی بهره‌مند شد.

نقطه‌ی آغازین برای درک تاثیر کووید-19 اطمینان از آموزش صحیح پزشکان در تشخیص آن با استفاده از یافته‌های آزمایشگاهی یا بالینی است به گونه‌ای که بتوانند درمان‌های مناسب را اجرا، منابع را برنامه‌ریزی و این [مرگ‌های ناشی از این] ویروس جدید را برروی فرم گواهی پزشکی دلیل مرگ (MCCD) گزارش کنند.

‌در حالت بحران، وقتی‌که نظام‌های سلامت، آشفته و مستأصل هستند، ممکن است ظرفیت انتشار تعاریف مرتبط با ویروس تکامل یافته کووید-19 برای تمامی پزشکان را نداشته باشند و گزارش مرگ‌ و میرها طبق توصیه‌های سازمان جهانی بهداشت در اولویت پزشکان قرار نگیرد.

‌علاوه بر این، تحقیقات نشان داده ‌است حتی در مواردی‌ که داده‌های بیمارستانی منبع اصلی اطلاعات مرگ و میر و علت‌های مرگ ثبت شده است، ممکن است اشتباهات طبقه‌بندی قابل توجهی رخ ‌دهد. تاکنون انجام تست‌های همگانی امکان پذیر نبوده است و با هم‌پوشانی فصلی شیوع آنفولانزا، ممکن است مرگ‌های ناشی از بیماری کووید-19 به اشتباه به‌عنوان سایر مرگ‌های ناشی از بیماری‌های حاد تنفسی طبقه‌بندی شوند. اختصاص علت مرگ در بین سالمندان با بیماری‌های زمینه‌ای (سوابق بیماری) پیچیده‌تر است.

در آسیا و اقیانوسیه تنها از هفت مورد مرگ دو مورد با دلیل مرگ ثبت می‌شود

کشورهای با درآمد پایین و متوسط، به‌ویژه کشورهایی که میزان ثبت مرگ در آن‌ها پایین است، با محدودیت‌های اطلاعاتی بیشتری مواجه هستند، زیرا اکثر مرگ‌ها در این کشورها خارج از مراکز بهداشتی رخ می‌دهد و اغلب پزشکان حضور ندارند.

در کشورهای آسیا-اقیانوسیه، بسیاری از مرگ‌ها ثبت نمی‌شوند، حتی برای تعداد کمتری از آن‌‌ها یک علت مرگ ذکر می‌شود. برای کشورهایی که اطلاعات در مورد تعداد مرگ با یک علت مرگ ذکر شده است، در سال‌های اخیر تنها به 29 درصد از این مرگ‌ها با استفاده از گواهی پزشکی دلیل مرگ (MCCD) تعیین علت مرگ شده‌اند. بنابراین در شرایط طبیعی، در آسیا و اقیانوسیه حداقل برای پنج مورد از هفت مرگ رخ داده هیچ علتی برای مرگ ثبت نمی‌شود.

آمیزه‌ای از سیستم‌های مراقبتی بهداشتی ضعیف و ثبت علت‌های مرگ بر‌پایه‌ی عادت جاری نظام‌های بهداشتی ضعیف، سبب کم گزارشی تعداد مرگ‌های ناشی از [ کووید 19] خواهد شد. در طول دوره‌ی مراقبتی حاد کنونی، این نظام‌ها قادر به شناسایی تمامی موارد و مرگ‌های جدید نیستند. این بدان معنی است که در پایان همه‌گیری، این مناطق اندازه‌گیری ناکاملی از بار مرگ و میر خواهند داشت.

اهمیت تقویت نظام‌های ثبت احوال و آمار حیاتی (CRVS)

در سرتاسر جهان، نظام‌های بهداشتی به‌منظور برنامه‌ریزی، تدوین سیاست و ردیابی توزیع بیماری در جمعیت، متکی بر داده‌های معتبر و دقیق هستند. در شرایط بحرانی این داده‌ها از اهمیت بسیاری برخوردارند.

نظام CRVS برای ثبت ولادت‌‌ها، مرگ‌ها و ثبت علت‌های مرگ ضروری است. اولین قدم برای سهولت در تولید آمارهای دقیق در مورد دلایل مرگ، تقویت نظام CRVS است.

اگرچه کشورهای با درآمد بالا از طریق ‌نظام CRVS کارامد به سرعت اقدام به ثبت مرگ‌های ناشی از بیماری [کووید-19] طبق استانداردهای بین المللی می‌کنند، اما نظام CRVS کشورها با درآمد پایین و متوسط همچنان از ضعف در ثبت مرگ، گردآوری داده‌های علت مرگ و تولید آمار رنج می‌برند.

به‌همین خاطر است که کشورهای آسیا و اقیانوسیه در تلاش هستند تا نظام CRVS خود را بهبود بخشند. بیانیه‌ی دولتی «همه دیده شویم» تعهدات دولت‌ها برای دستیابی به چشم انداز مشترک را بیان می‌کند: تا سال 2024 تمامی مردم در این مناطق از نظام‌های CRVS پاسخگو و فراگیر بهره‌مند شوند و [نظام‌های CRVS] در جهت تسهیل تحقق حقوق افراد و حمایت از حمکرانی شایسته، سلامت و توسعه‌ی جامعه به کار گرفته شود.

اسکاپ و شرکای توسعه‌ از ششم تا نهم اکتبر 2020 دومین کنفرانس وزیران در مورد CRVS در آسیا و اقیانوسیه ترتیب می‌دهند، که تعهد جدید را در سطح ملی و منطقه‌ای به وجود خواهد آورد.

اضطرار بهداشتی بین المللی که در حال حاضر با آن روبرو هستیم لزوم وجود نظام‌های CRVS و قابلیت همکاری آن‌ها با نظام‌های بهداشتی را مورد تاکید قرار می‌دهد. اطمینان از این‎که تمامی مرگ‌ها ثبت می‌‌شود و تمامی علت‌های مرگ به دقت ثبت شده‌اند، آمارهای مرگ و میر را بهبود بخشیده و توسعه‌ی سیاست‌های بهداشتی را تسهیل می‌کند.

مبارزه با کووید-19 تخصص و تلاش تمام افراد را می‌طلبد، اما وقتی‌ در مورد آن‌چه که می‌توانیم برای مبارزه با همه‌گیری‌های آینده انجام دهیم، تأمل کنیم، حمایت بلند مدت از نظام‌های اطلاعات سلامت بیش از پیش ضروری به نظر خواهد رسید. با داده‌ها و نظام‌های بهتر، فرصتی برای مقابله با این چالش و چالش‌های آتی جهانی خواهیم داشت.

ترجمه توسط گروه ترجمه دفتر آمار و اطلاعات جمعیتی و مهاجرت

مقاله اصلی را اینجا بخوانید.

گروه کاربری:

نسخه چاپی

تاریخ ثبت :

۱۳۹۹/۱/۳۱

کلمات کلیدی :

COVID-19,

آمار حیاتی,

ثبت جمعیت,

همه دیده شویم,